Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

Ποιος Φταίει για το Δημόσιο Χρέος;

Στα περισσότερα πράγματα οι αριθμοί είναι ψυχροί και λένε την αλήθεια πέρα από πολιτική, υποκειμενικές κρίσεις και προσπάθειες παραπλάνησης Το ίδιο συμβαίνει και με το δημόσιο χρέος. Ένα απλό διάγραμμα όπως το παρακάτω από την ιστοσελίδα capital.gr δείχνει τα πάντα. Μια εικόνα, όχι χίλιες λέξεις αλλά δύο: ποιος φταίει. Δύο κυβερνήσεις καταφέρανε να φτάσουν το χρέος της χώρας μας από 25% του ΑΕΠ μας στο 105%! Κυβέρνηση Παπανδρέου 1981-1990 και κυβέρνηση Μητσοτάκη 1990-1993. Από εκεί και πέρα τα θεμέλια της κρίσης μπήκαν για τα καλά στην οικονομία μας. Μάλιστα το χρέος αυξήθηκε και στο 115% περίπου πριν αρχίσει να έχει σαφή τάση μείωσης στα επόμενα χρόνια με την βοήθεια των αποκρατικοποιήσεων, δηλαδή της πώλησης περιουσιακών στοιχείων του κράτους που μείωσαν βραχυπρόθεσμα τον λόγο χρέους προς ΑΕΠ. Ας σταματήσουμε λοιπόν να μιλάμε για τους κλέφτες που πρέπει να μπουν στην φυλακή. Το χρέος δεν έφτασε εκεί που είναι σήμερα γιατί κάποιοι κλέψανε τα χρήματα αυτά. Ακόμα και 2, 3, έστω και 10 δισεκατομμύρια ευρώ να κλέψανε κάποιοι απέχουμε πάρα πολύ από τα 300 δις που χρωστάμε σήμερα. Τα χρήματα αυτά δεν μας τα έκλεψε κανείς! τα σπαταλήσαμε μόνοι μας, ή τουλάχιστον είμαστε υπαίτιοι που με την ανοχή ή ακόμα χειρότερα ανοησία μας αφήσαμε τις κυβερνήσεις μας να σπαταλούν χωρίς να δημιουργούν συνθήκες για πραγματική οικονομική ανάπτυξη και ευημερία στην χώρα μας. Τέλος πια με τις δακρύβρεχτες επιστολές στον Λαζόπουλο "τι απέγινε η χώρα μου;", "εγώ που είχα όνειρα και τώρα μου τα πήρατε" γιατί καλά κάνανε και μας πήρανε τα όνειρα διότι ήταν καιρός να ξυπνήσουμε και αντί να ονειρευόμαστε να ελέγχουμε και να κρίνουμε τις κυβερνήσεις που στέλνουμε να διαχειριστούν το μέλλον μας. Όχι πια όνειρα, καιρός να ξυπνήσουμε...!



2 σχόλια:

  1. Μάλλον αυτή είναι η αλήθεια, ότι δηλαδή φταίνε μια (οπωσδήποτε και πολύ έντονα)δυο ή και οι παραπέρα κυβερνήσεις. Δεν δημιουργείς πχ ΚΑΠΗ με δανείκά, αλλά μόνον εάν και εφόσον καταφέρεις να αυξήσεις τον πλούτον και να χρησιμοποιήσεις ένα μέρος του και για το σκοπό αυτό. Φέρνω σαν ελάχιστο παράδειγμα τα ΚΑΠΗ, παρότι εδώ και αρκετά χρόνια ανήκω ηλικιακά στην κατηγορία που αντιπροσωπεύουν, αλλά φυσικά καθένας από τους αναγνώστες σου μπορεί να μας πει παράδειγμα από τη δική του εμπειρία. Με άλλα λόγια θέλω να πω και να συμφωνήσω απόλυτα με όσα αναφέρεις, ότι γίνηκε άσκοπη και ασύνετη σπαράλη πόρων, που έπρεπε να οδεύσουν για την ανάπτυξη της υποδομής της χώρας μας, και όχι μόνο για κατανάλωση και καλοπέραση. Χάσαμε δυστυχώς σαν Ελληνισμός, μια μοναδική ευκαιρία να καλύψουμε τετρακόσια χρόνια τουρκοκρατίας, απραξίας και οπισθοδρόμησης και να ενταχθούμε ουσιαστικά και μόνιμα στη χωρία των ανεπτυγμένων χωρών. Γιατί νομίζω ότι σ' αυτό το χρονικό διάστημα εισέρρευσε πολύ χρήμα που θα μας βοηθούσε σε εναβάθμιση, εκτός αν κάνω λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχετε απόλυτο δίκιο...πολλά δις ευρώ από εθνικούς αλλά και κοινοτικούς πόρους σπαταλήθηκαν σε μη παραγωγικές χρήσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή